zondag 2 juni 2019
Kersentijd
De lokale voorganger van onze kerk, begon opeens zijn gebed met de aanhef:
"Bron van Zijn..."
Ik begreep dat hij deze frase had opgepikt van een cursus die lokale voorgangers een keer konden volgen en waar het Aramese Jezus-gebed werd behandeld. Omdat hier wordt gewerkt vanuit gnostische inzichten, de werken van Bram Moerland (degene die verantwoordelijk is voor de gebruikte vertaling van het gebed van Jezus uit het Aramees) zijn mij bekend, vroeg ik deze voorganger of hij hier een keer tijdens een eredienst meer aandacht aan wilde besteden.
Voor zover ik weet, heeft hij dat nooit gedaan.
Ik haal dit voorbeeld aan omdat het voor mij tekenend is voor de situatie waar het ApGen zo langzamerhand in terecht aan het komen is.
Laat ik het samenvatten onder het begrip "cherry-picking"...
Links en rechts worden inzichten of teksten aangehaald en bijeengedreven tot een soort van idee, zonder dat er sprake is van een diep doorleven of een, bijvoorbeeld door studie, doorwrochte kennis. Als ik de achtergrond van het begrip "cherry-picking" bedenk, dan sluit dat precies aan op wat ik bedoel:
De term is een analogie van kersen plukken, waarvoor in het Nederlands het leenwoord cherrypicking bestaat. Een buitenstaander die alleen naar de geplukte kersen kijkt, ziet niet de mindere exemplaren en kan daardoor de verkeerde conclusie trekken dat alle kersen in de boomgaard net zo mooi zijn als de geplukte kersen. Daarbij wordt er geen rekening gehouden met de selectie die de kersenplukker heeft gemaakt tijdens het plukken. Dit kan zowel bewust als onbewust gebeuren. (Wikipedia)
Het resultaat is een oppervlakkige mix van teksten en ideeën, zonder dat hier een samenhangend idee onder zit. De laatste tijd wordt dit voor mij extra benadrukt doordat tijdens erediensten steeds vaker gebruik wordt gemaakt van filmpjes die direct van YouTube worden geplukt. Filmpjes die heel direct een appel doen op je emoties en zo een soort van "feel-good" dienst opleveren.
Brrrr.
In de tijd dat ik zelf nog diensten verzorgde, waren de weekbrieven waarin opeens een filosoof of schrijver werd aangehaald die mij onbekend was, berucht voor mij. Overal in de lande begonnen voorgangers op Wikipedia iets over deze denker bijeen te scharrelen en voordat je het wist, stond je hierover te spreken of het voor jou allemaal gesneden koek was.
Een week later was je de naam alweer vergeten.
Ik heb op enig ogenblik besloten om hier niet meer in mee te gaan. Ik sprak alleen nog over personen die mij, vanuit (zelf)studie of belangstelling of mijn werk, bekend waren en anders niet.
Neem nu het Aramese Jezus-gebed door Bram Moerland. Deze prachtige tekst komt voort uit een uitgebreide studie en een diep geloven van deze filosoof. Op zijn mooist vind ik deze uitgelegd in zijn boek waarin hij het evangelie door Thomas behandeld. Waarin hij uitlegt dat Thomas Jezus als mens beschouwde en de Christusnatuur als vanzelfsprekend deel van ieder mens. Waarin hij uitlegt dat ieder mens twee naturen heeft: een menselijke en een goddelijke en dat Thomas nu juist poogt om in zijn leer deze beide naturen in ieder mens in balans te brengen (in plaats van het uitbannen van menselijke behoeften).
Een boodschap waarmee ook werd aangegeven dat het "heil" nooit afkomstig kan zijn van een kerk maar dat deze ontdekt moet worden in jezelf.
Een boodschap waardoor degenen die zich afwenden van de kerk en in hun manier van leven deze "goddelijke vonk in zichzelf" proberen zichtbaar te maken, degenen zijn die Jezus wellicht het beste hebben begrepen.
Mensen die door de kerken worden nagewezen, vervolgd of zelfs gedood.
"Bron van zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert,
Ik geef u een naam, opdat ik u een plaats kan geven in mijn leven,
Bundel uw licht in mij en maak het nuttig.
Vestig uw rijk van eenheid nu,
uw enige verlangen handelt dan samen met het onze,
Schenk ons wat we elke dag nodig hebben aan brood en inzicht,
Maak de koorden van fouten los die ons vastbinden aan het verleden,
opdat wij ook anderen hun misstappen kunnen vergeven.
Laat oppervlakkige dingen ons niet misleiden.
Uit u wordt geboren:
de alwerkzame wil,
de levende kracht om te handelen,
en het lied dat alles verfraait,
en zich van eeuw tot eeuw vernieuwt."
(Jezus-gebed. Bram Moerland)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten