vrijdag 22 februari 2019

In het midden der gemeenschap is het waar ik vrede vind...



Laten we eens aandacht besteden aan de kerkzaal. In Apostolisch taalgebruik: de grote zaal. Hierboven een zaal die ik goed ken, n.l. van ons kerkgebouw in Delft.

We zien hier twee rijen met lange banken. Die in Delft hebben de luxe dat er een soort kussen op het zitgedeelte ligt, dat is niet gebruikelijk. Ook zie je in steeds meer zalen dat de banken zijn vervangen door stoelen.

De zaal is verder zonder enige opsmuk. Hier zien we aan de zijkant een groot raam met een glas-in-lood afbeelding. Dat komt veel voor. Maar ramen met gewoon glas is ook heel gebruikelijk. De ruimte is hoog omdat er veel in wordt gezongen en lage ruimtes zijn nu eenmaal moeilijk voor een koor om lekker in te zingen.

Helemaal voorin staat op een laag podium de, zoals het bij het ApGen heet, verhoging. Hierachter neemt de voorganger plaats. Als je goed kijkt zie je een katheder die onderdeel uitmaakt van de verhoging. Dat is gebruikelijk. Alleen de vorm van de verhoging verschilt bijna overal. In Delft is overigens één van de mooiste: ze bestaat uit één vloeiende lijn en maakt integraal deel uit van het podium. Ze is ook heel open.

Op de katheder ligt veelal een bijbel. Deze is tijdens een eredienst opengeslagen en wel, als er in de weekbrief tenminste een bijbeltekst wordt gebruikt, op de genoemde passage. Overigens wordt de bijbel in de nieuwe bijbelvertaling gebruikt. Deze is erg onhandig als "onderlegger".

Maar goed, de gewoonte wil wat en heel vaak wordt de bijbel verder niet gebruikt.

Ook staat op de verhoging een karaf met water en enkele glazen, waarvan er één vast is gevuld. Er staat een klokje en meestal vind je nog een tekst die op een houtblokje is geplakt: "Denkt u om de thuisluisteraars."

Voor mij een uitstekende herinnering want, nee, vaak denk ik uit mezelf niet aan deze lieve broeders en zusters thuis.

Ook staat er een dienschaal. Zo worden de schalen genoemd waarin, behalve een klein glaasje met wijn, ouwels liggen. Deze dienschaal wordt gebruikt tijdens de rondgang, zoals binnen het ApGen de avondmaalsviering heet. Op de verhoging staat dus één dienschaal, de overige staan er onder. Ook ligt hier de buidel waarmee de wekelijkse of maandelijkse aanbieding wordt gecollecteerd.

Meestal staat er ook nog een bloemstuk of een vaas met bloemen.

Vaak, niet hier in Delft, is achter de katheder een groot houten wand tegen de muur geplaats. In apostolisch taalgebruik: de aandachtswand. Ze helpt bij het geconcentreerd luisteren tijdens een eredienst.

Op de muur achter de verhoging hangt het embleem. Vaak recht boven de katheder of, zoals hier, aan de zijkant.



Twee handen voor een wereldbol, waarvan één hand een brandende fakkel vasthoudt. Deze wordt overgegeven aan een andere hand. Het symboliseert de liefde die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Het laat ook zien dat deze liefde mensenhanden nodig heeft om voelbaar te zijn in de samenleving. Het is een beeldende wijze van wat later ons motto werd: "In liefde werken aan een menswaardige wereld."

Alhoewel ik wel steeds meer begin te begrijpen dat de mens hard zal moeten werken aan een liefdevolle wereld. Daar moet nog veel voor gebeuren. Maar goed.

In deze zaal is ook nog een prachtig pijporgel zichtbaar. Dat heeft niet ieder kerkgebouw, maar vele toch wel. Ze worden gemaakt door een deskundige en gedreven groep apostolische broeders en zusters. Al vele tientallen jaren. Ook staat er een vleugel en dat is ook gebruikelijk in de kerkzalen. Deze twee instrumenten vormen gelijk de instrumenten die tijdens een eredienst worden gebruikt. Gitaren, trommels, trompetten, mandolines....tenzij er een enthousiaste muzikant deel uitmaakt van de gemeente, zal je ze eigenlijk niet of heel zelden horen.

En dat is best een gemis.

Er is wel iets vreemds aan de hand met de kerkzaal in Delft. De zaal ligt op de eerste verdieping en de voorganger en andere verzorgers van de eredienst komen in de zaal via een trap naar boven...

Er is dus geen deur...

En dat voelt iedere keer weer vreemd.

Want die klop op de deur aan het begin van de dienst is zo belangrijk...

Nou ja, er is wel een deur, maar die is helemaal beneden aan de trap. Om hoorbaar te zijn volstaat het niet om te kloppen....dan moet je hard op het hout beuken.

Dan wordt je een soort Sinterklaas, dus dat doen we maar niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten