zaterdag 2 februari 2019
Jezus in Brazilië
Hij is al terug op aarde.
Op dit moment zijn er minimaal 6 mannen die op verschillende plekken beweren de teruggekeerde Jezus te zijn. De mooiste, wat mij betreft, ziet u hier op de foto: de inmiddels 69-jarige Braziliaan Inri Cristo, in zijn sterfelijke verschijning bekend als Alvaro Theiss.
En vergist u zich niet: de meeste van deze mannen kennen een (zeer) grote schare aan volgelingen en dat zijn echt niet uitsluitend de kansloze verstotenen van een samenleving. En de man om wie het dan allemaal gaat, is er veelal (maar helemaal zeker weten we dit natuurlijk nooit) van doordrongen dat hij is aangeraakt door God.
Het is niet nieuw. In de geschiedenis van het christendom zijn er voortdurend op allerlei plekken op de wereld mannen opgestaan die ofwel beweerden de teruggekeerde Jezus ofwel de beloofde Messias te zijn. Nog in de jaren zestig kenden we in ons kikkerlandje Lou de Palingboer. Voor hem pleit overigens wel dat hij zich niet ging kleden in witte gewaden en ook dat hij geen ringbaardje liet staan en lange haren liet groeien: hij bleef een wat norse uitziende, kalende man in een eeuwige combinatie van broek en overhemd. En natuurlijk een onafscheidelijke, brandende sigaar in zijn hand. Eigenlijk was die bijnaam van "palingboer" nog niet zo gek gekozen.
Ook het apostolisch genootschap haalde in die jaren het nieuws door twee uitgebreide artikelen in de Panorama. Hierin werd de toenmalige apostel, L. Slok, neergezet als een dominante messias en het ApGen als een sekte.
Zoals het wel vaker gaat met dit soort van artikelen, het was natuurlijk veel te eenzijdig en populistisch verwoord en alleen daarom al onnodig kwetsend voor de betrokken broeders en zusters uit die tijd. Hierdoor werd het ook lastig om op een open manier en vanuit kwetsbaarheid, de dialoog hierover aan te gaan. De rijen sloten zich (nog meer) en daarmee werd in ieder geval voor een deel bewaarheid waar de betreffende journalist de vinger op een pijnlijke plek had gelegd: het ApGen was intern gericht. Het sloot zich af voor de buitenwereld. De rol van de toenmalige apostel werd te dominant en ook dat bracht gevaren met zich mee.
Het is aan de hierop volgende apostelen te danken dat zij de moed hebben gehad om dit pad te verlaten. Het werd een radicale breuk met opvattingen zoals deze zich in de laatste jaren van het apostolaat van apostel L. Slok waren ingesleten. Het gaat niet om een letterlijke terugkeer van christus of messias, het is een opdracht die ieder mens in zijn of haar eigen leven heeft: het verspreiden van het licht van de liefde.
Het werkelijke wonder van het leven van Jezus van Nazareth is geweest, dat hij een gewoon mens van vlees en bloed was. Een mens van zijn tijd.
Nu is een man, verkleed als Jezus op een scootmobiel wel weer een moderne variant. Maar of hiermee invulling wordt gegeven aan een eigentijds christendom?
Ik zit daar in ieder geval op die manier niet op te wachten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten