Lekenkerk

We zijn een lekenkerk.

In het Engels is leek "prei" en we zijn weliswaar afkomstig uit Engeland, maar die bedoel ik natuurlijk niet.

Een leek is volgens van Dale "iemand die niet tot de geestelijke stand behoort", of  "iemand die van een bepaald vak geen verstand heeft."

Eerlijk gezegd, de tweede definitie spreekt mij wel aan.

Het zal toch wat wezen wanneer we zouden beweren "verstand van God" te hebben. Of "verstand van het mysterie dat we schepping noemen". Dat we zouden claimen het allemaal wel te weten.

Apostolischen weten niet zoveel.

En het sprankje kennis dat iemand denkt te hebben, wordt door een ander wel weer tegengesproken.

En dat is misschien maar goed ook.

Want wat weten we nu eigenlijk?

Ik ben 15 jaar lang priester geweest en ik hoop werkelijk dat ik niet te vaak tijdens een eredienst het beeld heb geschapen alsof ik wel zou weten hoe de wereld in elkaar zit. En hoe het allemaal moet. Dat ik de waarheid in pacht zou hebben.

Ik kan nogal stellig zijn.

Aan de andere kant: er is behoefte aan houvast. Aan richting. Aan vaste grond onder de voeten. Dat wordt nog wel eens verward met zekerheid. Ik begin me steeds meer te realiseren dat het misschien meer een kwestie van bewust-zijn is. Je deel voelen van het grotere geheel. Dus meer een kwestie van plaatsbepaling.

Ik heb geen idee wat de dag van morgen mij gaat brengen. Sterker, mijn wereld kan over een uur ook al volledig op zijn kop staan. Daar heb ik geen zekerheid over.

Maar ik ben er. Hier. Nu. Ik zit alleen in huis in mijn werkkamer en voel me verbonden met heel veel mensen om mij heen. Hier. Nu.

Ik heb lief.

Hier en nu.

En als mijn wereld morgen of over een uur op zijn kop staat, dan zullen er mensen zijn die om mij heen gaan staan, zoals ik bij hen ga staan als dat nodig is.

En verder weet ik niet zoveel.

Ik ben een leek.